Fernand Leger, H ΠαρέλασηΈγινε γνωστή λοιπόν η πολυθρυλούμενη και αναμενόμενη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που καταδικάζει την χώρα μας για το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (Κολλεγίων κατ’ άλλους) που είναι παραρτήματα ξένων Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων ή Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης. Η απόφαση λέει απλά ότι:
· Είστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και αποδεχτήκατε την Οδηγία 48/1989 που επιβάλει στα κράτη μέλη της ΕΕ να διευκολύνουν την μετακίνηση και την μετεγκατάσταση των Ευρωπαίων πολιτών σε όποια χώρα μέλος θέλουν να ζήσουν και να δουλέψουν.
· Άρα είστε υποχρεωμένοι να τους δώσετε και τα επαγγελματικά δικαιώματα που έχουν στην χώρα που σπούδασαν.
· Δεν μπορείτε να κρίνετε εσείς (Η Ελλάδα δηλαδή) αν το Παράρτημα του ξένου ΑΕΙ που παρέχει σπουδές στην χώρα σας (επί πληρωμή) πληροί τις προϋποθέσεις να είναι ΑΕΙ. Αυτό το κρίνει η χώρα προέλευσης του ΑΕΙ που έχει το Παράρτημα στην Ελλάδα (Αγγλία, Γαλλία, Τσεχία, Ρουμανία, κ.λ.π) και δεν σας πέφτει λόγος.
· Αφού λοιπόν η χώρα προέλευσης αναγνωρίζει το Παράρτημα σαν δικό της ΑΕΙ και δίνει στους αποφοίτους του επαγγελματικά δικαιώματα, είστε υποχρεωμένοι να τα δώσετε κι εσείς και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα σας.
Αυτά σε απλή γλώσσα –ανάμεσα σε πολλά άλλα νομικά- λέει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και όποιος δεν τα τηρεί έχει τις συνέπειες.
Και βέβαια υπάρχει ζήτημα με την ποιότητα αυτών των Παραρτημάτων και με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες παρέχουν –επί χρήμασι- αυτό που παρέχουν. Και βέβαια είναι να αναρωτιέται κανείς με την λογική των ευρωπαϊκών θεσμών που δέχονται ότι αυτές οι επιχειρήσεις –χωρίς κανέναν έλεγχο- μπορούν να αναγορεύονται σε Ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης, με πέντε αίθουσες στον όροφο και δέκα υπολογιστές. Με ποιες διεθνείς προδιαγραφές για ΑΕΙ έχουν κριθεί; Ποιος διασφαλίζει ότι τα Ιδρύματα προέλευσης δεν λειτουργούν σαν οίκοι εμπορίου, με μόνο σκοπό το μερτικό τους από τα δίδακτρα που πληρώνουν οι πελάτες τους;
Αυτά κι άλλα πολλά ερωτήματα γεννώνται με την απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, τα οποία ερωτήματα μπορούν να έχουν μόνον πολιτική λύση, δηλαδή στο επίπεδο των Ευρωπαίων υπουργών παιδείας. Εκεί η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να περιγράψει την κατάσταση σε σχέση με την ποιότητα αυτών των Παραρτημάτων και να θέσει τα ερωτήματα.
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά της κατάστασης που δεν φωτίζεται επαρκώς από τα ΜΜΕ και τους ειδήμονες.
Ξεσηκώνονται τα πανεπιστήμια και το ΤΕΕ, τα μέλη του οποίου κυρίως «θίγονται» από την απόφαση που μοιράζει την πίτα. Μια πίτα που μέχρι τώρα με αλχημείες, με συντεχνιακές λογικές, με πολιτικές προσβάσεις σε όλα τα κόμματα –γωνιακό και παλιό γάρ το μαγαζί- με, με, με….την έτρωγαν μόνοι τους.
Τα ΤΕΙ, δεκαετίες τώρα, μένουν αδικαίωτα από την πολιτεία, τους πολιτικούς μας και τα ελληνικά δικαστήρια. Να σχολιάσει κανείς ότι αυτά τα δικαστήρια έδωσαν την Βιστωνίδα στον Εφρέμ και παλιότερα άλλοι καλόγεροι κανόνιζαν τις αποφάσεις τους, ποιόν θα δικάσουν και ποιόν θα αθωώσουν; Είναι γνωστά πράγματα αυτά και θέλει μεγάλη αφέλεια για να πιστεύει πλέον κανείς στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και στα τυφλά της μάτια.
Τα ΤΕΙ λοιπόν, αν άμεσα η πολιτεία δεν τους δώσει αυτά που δικαιούνται, προτείνουμε να συνάψουν συμφωνίες με ξένα πανεπιστήμια και να δίνουν πτυχία ξένων πανεπιστημίων στους αποφοίτους τους, όπως ακριβώς κάνουν τα Παραρτήματα.
Να μην ακούσω κανέναν από την οικογένεια των ΤΕΙ να φωνάξει ενάντια στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ενώνοντας την φωνή του με αυτήν του ΤΕΕ και των πανεπιστημίων, γιατί η ανοησία έχει και όρια. Τόσα χρόνια αυτές οι συντεχνίες δεν μας έδιναν επαγγελματικά δικαιώματα. Αυτές οι συντεχνίες έβαζαν φραγμό σ’ όσους δικούς μας αποφοίτους ήθελαν να σπουδάσουν. Τώρα που πήρε φωτιά η παράγκα τους, ας την σβήσουν μόνοι τους, τα ΤΕΙ είναι έτσι κι αλλιώς καμένα απ’ αυτούς τους ίδιους, δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Εμείς να βγούμε στον δρόμο, αλλά μόνοι μας, για το δικό μας πρόβλημα που δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το δικό τους. Αυτοί θα μοιραστούν –επιτέλους- όλα αυτά που κρατούσαν –δεκαετίες ολόκληρες- με νύχια και με δόντια και μείς θα μοιραστούμε τα ψίχουλά μας.
Η κατάσταση μοιάζει λίγο σαν την μεταπολίτευση. Έπεσε η χούντα και μπήκαν από την αρχή στο τραπέζι πολλά πράγματα. Ο βασιλιάς, το πολίτευμα, ο στρατός, τα στρατόπεδα της εξορίας, οι φάκελοι, η ελευθερία του τύπου, κ.λ.π, κ.λπ.
Έτσι και τώρα, άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου και είμαστε όλοι στην θάλασσα, μεσοπέλαγα, ΤΕΙ και πανεπιστήμια. Κι αν θέλουν συμμαχίες, μπροστά στον εισβολέα, αυτές θα είναι ισότιμες. Όχι όπως παλιά, βγείτε να πολεμήσουμε όλοι μαζί, κινδυνεύει η πατρίδα... και μετά, ξανά τα ΤΕΙ στην εξορία, στην Ακροναυπλία.
Τα ΤΕΙ να ξεσηκωθούν αλλά για την δική τους υπόθεση.
· Είστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και αποδεχτήκατε την Οδηγία 48/1989 που επιβάλει στα κράτη μέλη της ΕΕ να διευκολύνουν την μετακίνηση και την μετεγκατάσταση των Ευρωπαίων πολιτών σε όποια χώρα μέλος θέλουν να ζήσουν και να δουλέψουν.
· Άρα είστε υποχρεωμένοι να τους δώσετε και τα επαγγελματικά δικαιώματα που έχουν στην χώρα που σπούδασαν.
· Δεν μπορείτε να κρίνετε εσείς (Η Ελλάδα δηλαδή) αν το Παράρτημα του ξένου ΑΕΙ που παρέχει σπουδές στην χώρα σας (επί πληρωμή) πληροί τις προϋποθέσεις να είναι ΑΕΙ. Αυτό το κρίνει η χώρα προέλευσης του ΑΕΙ που έχει το Παράρτημα στην Ελλάδα (Αγγλία, Γαλλία, Τσεχία, Ρουμανία, κ.λ.π) και δεν σας πέφτει λόγος.
· Αφού λοιπόν η χώρα προέλευσης αναγνωρίζει το Παράρτημα σαν δικό της ΑΕΙ και δίνει στους αποφοίτους του επαγγελματικά δικαιώματα, είστε υποχρεωμένοι να τα δώσετε κι εσείς και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα σας.
Αυτά σε απλή γλώσσα –ανάμεσα σε πολλά άλλα νομικά- λέει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και όποιος δεν τα τηρεί έχει τις συνέπειες.
Και βέβαια υπάρχει ζήτημα με την ποιότητα αυτών των Παραρτημάτων και με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες παρέχουν –επί χρήμασι- αυτό που παρέχουν. Και βέβαια είναι να αναρωτιέται κανείς με την λογική των ευρωπαϊκών θεσμών που δέχονται ότι αυτές οι επιχειρήσεις –χωρίς κανέναν έλεγχο- μπορούν να αναγορεύονται σε Ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης, με πέντε αίθουσες στον όροφο και δέκα υπολογιστές. Με ποιες διεθνείς προδιαγραφές για ΑΕΙ έχουν κριθεί; Ποιος διασφαλίζει ότι τα Ιδρύματα προέλευσης δεν λειτουργούν σαν οίκοι εμπορίου, με μόνο σκοπό το μερτικό τους από τα δίδακτρα που πληρώνουν οι πελάτες τους;
Αυτά κι άλλα πολλά ερωτήματα γεννώνται με την απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, τα οποία ερωτήματα μπορούν να έχουν μόνον πολιτική λύση, δηλαδή στο επίπεδο των Ευρωπαίων υπουργών παιδείας. Εκεί η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να περιγράψει την κατάσταση σε σχέση με την ποιότητα αυτών των Παραρτημάτων και να θέσει τα ερωτήματα.
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά της κατάστασης που δεν φωτίζεται επαρκώς από τα ΜΜΕ και τους ειδήμονες.
Ξεσηκώνονται τα πανεπιστήμια και το ΤΕΕ, τα μέλη του οποίου κυρίως «θίγονται» από την απόφαση που μοιράζει την πίτα. Μια πίτα που μέχρι τώρα με αλχημείες, με συντεχνιακές λογικές, με πολιτικές προσβάσεις σε όλα τα κόμματα –γωνιακό και παλιό γάρ το μαγαζί- με, με, με….την έτρωγαν μόνοι τους.
Τα ΤΕΙ, δεκαετίες τώρα, μένουν αδικαίωτα από την πολιτεία, τους πολιτικούς μας και τα ελληνικά δικαστήρια. Να σχολιάσει κανείς ότι αυτά τα δικαστήρια έδωσαν την Βιστωνίδα στον Εφρέμ και παλιότερα άλλοι καλόγεροι κανόνιζαν τις αποφάσεις τους, ποιόν θα δικάσουν και ποιόν θα αθωώσουν; Είναι γνωστά πράγματα αυτά και θέλει μεγάλη αφέλεια για να πιστεύει πλέον κανείς στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και στα τυφλά της μάτια.
Τα ΤΕΙ λοιπόν, αν άμεσα η πολιτεία δεν τους δώσει αυτά που δικαιούνται, προτείνουμε να συνάψουν συμφωνίες με ξένα πανεπιστήμια και να δίνουν πτυχία ξένων πανεπιστημίων στους αποφοίτους τους, όπως ακριβώς κάνουν τα Παραρτήματα.
Να μην ακούσω κανέναν από την οικογένεια των ΤΕΙ να φωνάξει ενάντια στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ενώνοντας την φωνή του με αυτήν του ΤΕΕ και των πανεπιστημίων, γιατί η ανοησία έχει και όρια. Τόσα χρόνια αυτές οι συντεχνίες δεν μας έδιναν επαγγελματικά δικαιώματα. Αυτές οι συντεχνίες έβαζαν φραγμό σ’ όσους δικούς μας αποφοίτους ήθελαν να σπουδάσουν. Τώρα που πήρε φωτιά η παράγκα τους, ας την σβήσουν μόνοι τους, τα ΤΕΙ είναι έτσι κι αλλιώς καμένα απ’ αυτούς τους ίδιους, δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Εμείς να βγούμε στον δρόμο, αλλά μόνοι μας, για το δικό μας πρόβλημα που δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το δικό τους. Αυτοί θα μοιραστούν –επιτέλους- όλα αυτά που κρατούσαν –δεκαετίες ολόκληρες- με νύχια και με δόντια και μείς θα μοιραστούμε τα ψίχουλά μας.
Η κατάσταση μοιάζει λίγο σαν την μεταπολίτευση. Έπεσε η χούντα και μπήκαν από την αρχή στο τραπέζι πολλά πράγματα. Ο βασιλιάς, το πολίτευμα, ο στρατός, τα στρατόπεδα της εξορίας, οι φάκελοι, η ελευθερία του τύπου, κ.λ.π, κ.λπ.
Έτσι και τώρα, άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου και είμαστε όλοι στην θάλασσα, μεσοπέλαγα, ΤΕΙ και πανεπιστήμια. Κι αν θέλουν συμμαχίες, μπροστά στον εισβολέα, αυτές θα είναι ισότιμες. Όχι όπως παλιά, βγείτε να πολεμήσουμε όλοι μαζί, κινδυνεύει η πατρίδα... και μετά, ξανά τα ΤΕΙ στην εξορία, στην Ακροναυπλία.
Τα ΤΕΙ να ξεσηκωθούν αλλά για την δική τους υπόθεση.
5 σχόλια:
Είναι σίγουρο οτι το παιχνίδι είναι πια αναμεσα στο ΤΕΕ και....στο ΤΕΕ.Θα ήθελα όμως να τοποθετηθεί και κάποιος σοβαρα οσο αναφορα τις δήλωσεις του καθηγητή του ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ 'http://www.arsh.gr/el/forum.asp?strPg=contribute&forumID=1&contributeID=5'
.Αν καθηγήτης ΤΕΙ εκφράζεται έτσι είναι δυνατον να κερδισουμε λιγο απο το χαμενο κυρος που τοσο το έχουμε ανάγκη.Απλά μια ερώτηση κάνω.........
Επίσης πρέπει να τονίσουμε οτι η Ε.Ε.Τ.Ε.Μ είναι πάντα δίπλα μας......χαχαχαχαχαχα.Να λέμε και κανένα αστείο.Και πάντα ενημερωμένο το site με τις εξελιξεις να τρέχουν.....χαχαχαχαχαεις διπλούν αστείο.Με μια λέξη ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ
Το μοναδικό «οχυρωματικό έργο», του οποίου η αναγγελία από τον κ. Στυλιανίδη θα μπορούσε να κατευνάσει το κλίμα στις Πολυτεχνικές Σχολές, είναι η αναγνώριση της ισοδυναμίας των πενταετών πτυχίων με μάστερ. Ο κ. Στυλιανίδης το έχει αφήσει ανοικτό, καθιστώντας όμως σαφές ότι ζητεί για «αντάλλαγμα» την απεμπλοκή στο θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ΤΕΙ.
Συνάδελφοι θεωρώ οτι η καλύτερη κινητοποίηση για τη δημοσιοποίηση του προβλήματός μας είναι παλιά και δοκιμασμένη. Την ανέφερε κάποιος συνάδελφος και δεν είναι άλλη από τη πορεία Αθήνα - Θεσσαλονίκη, η οποία για όσους δεν θυμούνται ή δεν γνωρίζουν, ανάγκασε τη τότε κυβέρνηση στην έκδοση των πρώτων επαγγελματικών δικαιωμάτων. Μπορούμε μέσα από το Blog να την οργανώσουμε και να είσθε σίγουροι οτι θα ακολουθήσουν πολλοί. Θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να συμμετάσχει και η ΕΕΤΕΜ, όχι γιατί το θέλει αλλά γιατί θα εκτεθεί. Δεν μας ενοχλεί αυτό αρκεί να πετύχουμε μαζικότητα. Μη περιμένετε από τους υπουργούς να μας δώσουν επαγγελματικά δικαιώματα δίχως πίεση. Πρέπει να τους αναγκάσουμε !!!
Για τον συνάδελφο που έγραψε στις
31 Οκτώβριος 2008 3:44 μμ
Ο Δημόπουλος είναι γνωστός καραγκιόζης και κομπλεξικός, οπότε τα λεγόμενα του έχουν ειδικό βάρος όσο ενα κλούβιο αυγό.
Να θυμίσω (για όσους γνωρίζουν) κάτι καραγκιοζιλίκα που είχε στήσει στο ΤΕΙ Πειραιά εναντίων κάποιων (αξιόλογων) μεταπτυχιακών που έχει οργανώσει το ΤΕΙ με (γνωστό) ξενο πανεπιστήμιο.
Ο λόγος: είχε μείνει ο ίδιος απ' έξω.
Δημοσίευση σχολίου