Ακόμα ένας "κύβος ερίφθη"

Jean Michel Folon, "Libre"

Ψηφίστηκε από την Βουλή των Ελλήνων, κατά πλειοψηφία (ΝΔ, ΛΑΟΣ), το Νομοσχέδιο για τις Μεταπτυχιακές σπουδές στα Ελληνικά ΑΕΙ, μετά από μία ουσιαστική και εποικοδομητική συζήτηση, όπως πολλές πλευρές του κοινοβουλίου σημείωσαν.
Το σημαντικό για μας είναι ότι για πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα στα Τμήματα των ΤΕΙ –μετά από αξιολόγηση βέβαια- να οργανώνουν μόνα τους Μεταπτυχιακές σπουδές (Master) που πρώτα ήταν αποκλειστικό δικαίωμα των πανεπιστημίων.
Ανεξάρτητα από τις επί μέρους διαφωνίες, ή ακόμα και την γενικότερη αντίθεση που μπορεί να έχει κάποιος με το νομοσχέδιο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι κάνει ακόμα ένα βήμα αναβάθμισης των ΤΕΙ και αυτό σημειώθηκε σαν θετικό από όλες τις πλευρές της βουλής, ακόμα κι απ’ αυτούς που το καταψήφισαν.
Οι κραυγές του ΤΕΕ δεν φόβισαν τελικά κανέναν, γιατί έγινε πλέον συνείδηση στην ελληνική κοινωνία αλλά και στα πολιτικά κόμματα ότι κραυγάζει συντεχνιακά και οι κραυγές του είναι του τύπου «λύκος στα πρόβατα». Τα χρόνια όμως αλλάζουν άρδην και λιγοστεύουν «επικίνδυνα» οι αφελείς που πιστεύουν στους μύθους, ακόμα και σ’ αυτούς του Αισώπου.
Η κινητοποίηση της κοινότητας των ΤΕΙ έστω και αποσπασματική, έστω και ασυντόνιστη –ένας εδώ κι άλλος εκεί- έφερε κάποια αποτελέσματα, έκανε ακόμα ένα βήμα.
Υπάρχουν ακόμα κι άλλα βήματα που πρέπει να γίνουν και θα γίνουν, γιατί διαμορφώνεται σιγά – σιγά η κρίσιμη κοινωνική δυναμική που θα μας οδηγήσει από τα ΤΕΙ στα Τεχνολογικά Πανεπιστήμια και στην πλήρη εξίσωση επαγγελματικών και ακαδημαϊκών δικαιωμάτων.

Επιτέλους (;) αυτοδύναμα μεταπτυχιακά στα ΤΕΙ

Salvator Dali, H σταύρωση

Σε σημερινό (12-6-08) ρεπορτάζ των «Νέων» διαβάζουμε ότι το ΤΕΕ (δια του προέδρου του κ. Γιάννη Αλαβάνου) και τα Πολυτεχνεία της χώρας αντιδρούν στον νέο νόμο για τα μεταπτυχιακά, που προτίθεται να εισάγει στην βουλή προς ψήφιση η κυβέρνηση. Οι αντιδράσεις τους συνίστανται στο ότι δίνεται η δυνατότητα στα ΤΕΙ να οργανώνουν μεταπτυχιακά (Masters) αυτοτελώς, ενώ μέχρι τώρα έπρεπε να τα συνδιοργανώνουν με ελληνικά ή ξένα πανεπιστήμια, τα οποία εξέδιδαν και τον τίτλο και είχαν και την επιστημονική ευθύνη των μεταπτυχιακών προγραμμάτων.
Εξανίστανται (ΤΕΕ και πολυτεχνεία) γιατί ένας απόφοιτος των ΤΕΙ, με 4 χρόνια βασικές σπουδές και 1 χρόνο επιπλέον, θα μπορεί να αποκτήσει μεταπτυχιακό τίτλο (όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο) ενώ οι απόφοιτοι των πολυτεχνείων, με 5 χρόνια βασικές σπουδές, έχουν μόνο τον βασικό τους τίτλο σπουδών και όχι μεταπτυχιακό. Υποβαθμίζονται, κατ’ αυτό τον τρόπο, τα πτυχία των μηχανικών του πολυτεχνείου και αναβαθμίζονται «εικονικά» τα πτυχία των ΤΕΙ, πάντα κατά τους ισχυρισμούς του ΤΕΕ και των πρυτάνεων των πολυτεχνείων, και πάντα κατά το ρεπορτάζ των «Νέων».
Ποιος τους απαγορεύει όμως να δίνουν κι αυτοί τον βασικό τίτλο σπουδών τους στα 4 χρόνια και να δίνουν τον μεταπτυχιακό τίτλο, με 1 χρόνο επί πλέον μεταπτυχιακών σπουδών, γι’ αυτόν που θέλει να συνεχίσει;
Τι προτείνουν; Να εναρμονισθεί ολόκληρος ο υπόλοιπος κόσμος με την δομή της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης; Λίγο υπεροπτικό δεν είναι;
Όπως καταλαβαίνετε, το πρόβλημα δεν είναι εκεί, και γι’ αυτό που επικαλούνται, είναι εύκολο να βρεθεί λύση από την πολιτεία. Το πρόβλημά τους είναι η αναβάθμιση των ΤΕΙ, η οποία θα φέρει ένα βήμα πιο κοντά και την αναβάθμιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους. Γι’ αυτό δυσανασχετούν (ΤΕΕ και πρυτάνεις) για την «εικονική» αναβάθμιση των ΤΕΙ –όπως την ονομάζουν- και την οποία την συνδέουν –άκουσον, άκουσον- με την αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια και την κατεδάφιση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης.
Τώρα πως εξηγούν, το ότι αναβαθμίζοντας τα ΤΕΙ κατεδαφίζεται η δημόσια ανώτατη εκπαίδευση, αυτό θέλει μεγάλα λογικά άλματα και λαθροχειρίες για να εξηγηθεί. Αυτός είναι και ο λόγος που βάζουν μαζί –στην εξήγηση της κατεδάφισης- και την αναγνώριση των κολεγίων, πράγμα «πιασάρικο» και πράγμα για το οποίο βέβαια -αν δεν το ξέρουν- και η κοινότητα των ΤΕΙ, σύμπασα, είναι αντίθετη.
Θα έχει ενδιαφέρον, να δούμε μέχρι τέλους, πως θα εξελιχθεί αυτή η υπόθεση των αυτοδύναμων μεταπτυχιακών στα ΤΕΙ και ποιες θα είναι οι αντιδράσεις της συντεχνίας του ΤΕΕ. Ενδιαφέρον επίσης θα έχει και η στάση των πολιτικών κομμάτων και τι επιχειρήματα θα βρουν αυτά που θα προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος

Τι άλλο να σκεφτείς –παρά τους στίχους του τραγουδιού- όταν βλέπεις αφίσες φοιτητικών παρατάξεων με τέτοιο περιεχόμενο. Το φαινόμενο βέβαια δεν θα ήταν άξιο λόγου αν αφορούσε ένα περιστατικό –κάπου, κάποτε- μιας φοιτητικής παράταξης. Το κακό είναι μεγάλο. Αφορά όλες τις μεγάλες φοιτητικές παρατάξεις –των κυβερνητικών κομμάτων δηλαδή- αλλά και κάποιες άλλες «ανεξάρτητες» που προκύπτουν ή προέκυψαν σε κάποια Ιδρύματα ως απότοκα συναλλαγών μεταξύ καθηγητών και φοιτητών.
Το φοιτητικό κίνημα, πιστό στις παραδόσεις του, βρίσκεται στην πρωτοπορία της κοινωνίας και σήμερα η κοινωνία αυτά προτάσσει. Η κλίμακα των αξιών έχει ανατραπεί. Η «μορφωμένη» νεολαία μας (η μεγάλη της πλειοψηφία δηλαδή, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι) κατέληξε να διοργανώνει εκδρομές στην Μύκονο και σε άλλα παραδείσια νησιά, να εκδίδει πιστωτικές κάρτες, να οργανώνει συναυλίες με σκυλάδες και άλλα φρούτα της τηλεοπτικής μας εποχής, να κάνει εξυπηρετήσεις στους ψηφοφόρους (ότι μπορεί να περάσει απ’ το μυαλό σας). «Ο οίκος του Θεού έχει μετατραπεί, εδώ και πολύ καιρό, σε οίκο εμπορίου». Η μορφωμένη νεολαία έγινε κομψευόμενη και αγοραία «ο-μορφωμένη». Η πλήρης εκπόρνευση.
Βέβαια τα παιδιά δε λειτουργούν εν κενώ, τους καθοδηγητές τους αντιγράφουν, απ’ αυτούς μαθαίνουν πώς να συμπεριφέρονται για να «πετύχουν», να γίνουν μια μέρα «κάποιοι».
Κι αυτά γίνονται γιατί τα σχολεία μας δεν προσφέρουν παιδεία, δεν προσφέρουν ανάταση. Όποιος έχει παιδεία μέσα του δεν ξεπέφτει.
Θα μου πείτε, αυτό αφορά τις μεγάλες φοιτητικές παρατάξεις. Υπάρχουν και οι παρατάξεις της αριστεράς, οι οποίες δεν είναι τέτοιες, έχουν άλλη ποιότητα. Συμφωνώ, δεν έχουν τέτοια ποιότητα. Έχουν όμως ποιότητα τέτοια που να μπορούν να ελκύσουν τους νέους; Ή ακόμα, πως φτάσαμε ως εδώ; Δεν φτάσαμε μετά από μία μεγάλη περίοδο πρωτοκαθεδρίας της αριστεράς στα πανεπιστήμια; Δεν είναι και δική της αποτυχία αυτή η κατάσταση;
Αντί λοιπόν να εξορκίζουν το κακό, αντί να «πετροβολούν τα τζάμια», αντί να χαϊδεύουν την ανοησία και τον παρορμητισμό των νέων, ας πιάσουν το κουβάρι απ’ την αρχή. Ας αναρωτηθούν ποια είναι η αριστερή στάση, χωρίς ιδεοληψίες και στερεότυπα. Και να ξέρουν ότι εδώ που κατρακυλήσαμε, ο δρόμος είναι δύσκολος, πολύ δύσκολος. Αλλά η αριστερά για τα δύσκολα είναι.

Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό

Pablo Picasso, Ταυρομαχία

Ολοκληρώθηκαν, σχεδόν, οι διαδικασίες για την ανάδειξη νέων διοικήσεων στα ΤΕΙ της χώρας. Οι νέες διοικήσεις αναλαμβάνουν καθήκοντα από τον Σεπτέμβρη, με την νέα ακαδημαϊκή χρονιά.
Η κατάσταση στα ΤΕΙ είναι μεταβατική και κρίσιμη καθώς εκκρεμεί η νομοθετική ρύθμιση για την αυτόνομη λειτουργία μεταπτυχιακών από τα ΤΕΙ, καθώς και το μέγα θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων, σε περίπου 35 ειδικότητες, που δεν έχουν ορισθεί εδώ και 25 χρόνια, από την ίδρυση των ΤΕΙ. Οι λόγοι της παροιμιώδους αυτής ολιγωρίας εκ μέρους της πολιτείας –και όλων, μα όλων των πολιτικών κομμάτων- είναι γνωστοί: Το ΤΕΕ έχει προκεχωρημένα φυλάκια σε όλα τα κόμματα, εξ απ’ ανέκαθεν, και κρατάει τα κλειδιά των εξελίξεων. Αν και το Ευρωπαϊκό περιβάλλον –στο οποίο βρίσκεται η χώρα μας- δυσκολεύει, όλο και περισσότερο, την διαιώνιση αυτής της κατάστασης των συντεχνιακών προνομίων, οι συντεχνίες θα προσπαθήσουν μέχρι το τέλος να καθυστερήσουν και να ψαλιδίσουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων στις 35 ειδικότητες των ΤΕΙ.
Εδώ, στα επαγγελματικά δικαιώματα, είναι και το κομβικό σημείο της καταξίωσης αυτών των Ιδρυμάτων, που όσες φορές κι αν ανωτατοποιηθούν, στην συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας αλλά και των ίδιων των αποφοίτων τους θα είναι δεύτερα. Εδώ είναι και το πεδίο δόξης των νέων διοικήσεων και των φοιτητών. Αντί να ασχολούνται με τα δευτερεύοντα ας «πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα».
Οι φοιτητές ας κινητοποιηθούν για το μέλλον τους και ας μην πιθηκίζουν στα κελεύσματα των καθοδηγητών τους. Αν είναι να τα «κάψουν» ας τα «κάψουν» για την ουσία και όχι για τα δευτερεύοντα. Η κοινωνία θα είναι μαζί τους γιατί το αίτημα είναι δίκαιο: Πλήρη εξομοίωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με αυτά των αποφοίτων των πολυτεχνείων και των πανεπιστημίων.
Οι διοικήσεις ας πιάσουν το θέμα της θεσμικής εξομοίωσης, δηλαδή της μετεξέλιξής τους σε Τεχνολογικά Πανεπιστήμια με το ίδιο θεσμικό πλαίσιο των πανεπιστημίων.
Τα δύο αυτά θέματα -που στην ουσία είναι ένα και το αυτό- μπορούν να αποτελέσουν το σημείο σύγκλισης όλων των παραγόντων στα ΤΕΙ: Καθηγητών, φοιτητών, αποφοίτων, διοικήσεων. Εδώ πρέπει να χτιστεί το κοινό μέτωπο όλων των πολιτικών δυνάμεων. Τα θέματα αυτά είναι πολύ σπουδαία για να παραμερίσουν τις επί μέρους διαφορές τους.
Από Σεπτέμβριο λοιπόν, μπορεί να υπάρξει πεδίο δόξης λαμπρό. Όσοι από τις νέες διοικήσεις των Ιδρυμάτων ή τις φοιτητικές παρατάξεις το συνειδητοποιήσουν και αναλάβουν πρωτοβουλίες, μπορούν να προσφέρουν μέγιστες υπηρεσίες και θα τους θυμούνται για πολλά χρόνια. Ας δοθεί επιτέλους ένας αγώνας με νόημα, για ίσα δικαιώματα στην ζωή και στην μόρφωση, για ισονομία. Τι πιο δημοκρατικό απ’ αυτό;

Κι όπως λέει κι ο ποιητής:

«Αν είναι να πεθάνεις πέθανε
αλλά κοίτα να γίνεις ο πρώτος πετεινός
μέσα στον Άδη»

Οδυσσέας Ελύτης, από την «Μαρία Νεφέλη»