Αφοί Αλαβάνοι

Αφοι Αλαβάνοι

Γιάννης Αλαβάνος, Πρόεδρος Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΗΤΟΡΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 15.01.2009
……………………………………………………………………
Άμεση μεταρρύθμιση στην τεχνική εκπαίδευση

Θα πρέπει να υπάρχουν τρεις βαθμίδες. Ανώτατη εκπαίδευση, τεχνική τριτοβάθμια εκπαίδευση, τεχνική – δευτεροβάθμια- εκπαίδευση.
Στην Ανώτατη παραμένουν οι υπάρχουσες Πολυτεχνικές Σχολές και αναβαθμίζονται, υπαγόμενες σε αυτές, τα περισσότερα αντίστοιχα ΑΤΕΙ. Τα τελευταία θα λειτουργούν με τις προϋποθέσεις των Πολυτεχνικών Σχολών και το γνωστικό εύρος αυτών. Για όσους εκ των καθηγητών τους δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις να ενταχθούν απευθείας στο ΕΔΠ των ΑΕΙ, θα νομοθετηθούν προσωποπαγείς θέσεις.
Στην Τεχνική Τριτοβάθμια (μεταλυκειακή) εκπαίδευση υπάγονται όλες οι μεταλυκειακές σχολές που νόμιμα λειτουργούν, αν και επιθυμητό θα ήταν να είναι δημόσιου χαρακτήρα. Τα χρόνια σπουδών μπορούν να ποικίλλουν από ένα έως τρία. Σχολές ΑΤΕΙ που δεν αναβαθμίζονται σε Πολυτεχνικές, μετατρέπονται σε σχολές αυτού του κύκλου σε όσες τουλάχιστον πόλεις η παρουσία τους έχει λειτουργήσει θετικά για τη στήριξη της τοπικής οικονομίας, αλλά και το αντικείμενο έχει αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας. Σε αντίθετη περίπτωση, είναι σκόπιμο κάποια τμήματα να κλείσουν ή να συγχωνευθούν με όμοιά τους.

Αλέκος Αλαβάνος, Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Παρασκευή, 23 Ιανουάριος 2009
Ομιλία στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για την παιδεία.
………………………………………………………………….
Το όγδοο που θέλω να πω, είναι το θέμα της τεχνικής παιδείας. Είναι ο «σκουπιδότοπος». Είναι ρατσισμός. Δεν είναι ο δρόμος προς τα μπρος, είναι ο δρόμος προς τα πίσω. Το ξέρουν οι οικογένειες. Ντρέπονται, δημιουργούν σύνδρομα, αντί να είναι αυτά τα παιδιά περήφανα, γιατί ακολουθούν το δρόμο της γρήγορης έλευσης στην αγορά εργασίας, ο οποίος θα έπρεπε να ήταν ανοιχτός για πανεπιστημιακές σπουδές. Η τεχνική εκπαίδευση, στην Ελλάδα, είναι μία εκπαίδευση δήθεν. Τομή. Τεχνικές γνώσεις, στο κοινό Λύκειο, θεωρίας και πράξης, πολύ ισχυρή μεταλυκειακή τεχνική εκπαίδευση. Αξιοποίηση της πρότασης του Πολυτεχνείου και του ΤΕΕ για μεν ένα κομμάτι των ΤΕΙ, τα οποία θα ενσωματωθούνε στα Πανεπιστήμια, εφόσον έχουν τη δυνατότητα, και ένα άλλο δε, που θα αποτελέσει κορμό της Τεχνικής Εκπαίδευσης.

Ο μεν Γιάννης Αλαβάνος, ο άνθρωπος είναι ξεκάθαρος, είναι του ΤΕΕ, της συντεχνίας. Ξέρει τι υπερασπίζεται και το λέει χωρίς πολλές - πολλές ιδεολογίες. Εάν διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο της εισήγησής του θα διαπιστώσετε ότι χρησιμοποιεί δυο μέτρα και δυο σταθμά, κάνει λογικές αυθαιρεσίες και εξάγει συμπεράσματα τόσο επισφαλή που κάποιος άλλος, ξεκινώντας από την ίδια αφετηρία, θα μπορούσε με τα ίδια λογικά άλματα να οδηγηθεί σ’ ένα ολωσδιόλου διαφορετικό «δια ταύτα». Απειλεί αλλά και αφήνει περιθώρια συναλλαγής προκειμένου να περισώσει το μέγιστο, το μονοπώλιο του ΤΕΕ στην ανώτατη τεχνολογική εκπαίδευση.

Ο άλλος Αλαβάνος, ο Αλέκος, αδελφός του πρώτου, είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ της αριστεράς, της δικαιοσύνης, της προόδου, της ισοπολιτείας, των φτωχών και των αδικημένων. Γι’ αυτό και κάνει μία δακρύβρεχτη εισαγωγή όχι μόνον περί ρατσισμών, αποκλεισμών και παιδιών ενός κατώτερου θεού, αλλά και περί παιδείας, περί Πρωταγόρα, Πλάτωνα, Σωκράτη, για να καταλήξει όμως στο ίδιο ακριβώς αριστερό συμπέρασμα με τον αδερφό του, δηλαδή στο μονοπώλιο του ΤΕΕ στην ανώτατη τεχνολογική εκπαίδευση. Τέτοια αδελφική αλληλεγγύη.
Για τον πρώτο το κατανοούμε. Για τον δεύτερο ντρεπόμαστε.